Robenson
Robenson, akıllı Robenson’um,
Ne imreniyorum sana bilsen! Göstersen adana giden yolu; Başımı dinlemek istiyorum. Ben gemi olurum, sen kaptan ol; Yelken açarız bir sabah vakti. Güneşte gölgemiz olur deniz Yolculuk! derken adamızdayız. İsterdim tercümanım olasın, Tanıtasın beni balıklara, Vahşi kuşlara ve çiçeklere; Bizdendir diyesin benim için. Ağaca çıkmasını bilirim, Tanırım meyvanın olmuşunu; Taş kırmak da gelir elimizden Ateş yakmak da, aş pişirmek de. Robenson, halden bilir Robenson, Adan hâlâ batmadıysa eğer, Alıp götürsen beni oraya, Deniz yolu kapanmadan evvel! |