YURT
Tokat’la Niksar arasında
Bir küçük ev görünür uzaktan Kütükten duvarlı, önünden çeşme akar Yeşermiş gibi topraktar Yağmur yağar camlarına dökülür Benim yüzümdür çizilencamlarda Yalnızlığın sesidir, rüzgar değil Gürgen ağaçlarında. Allı güllü çiçekler Elimle Dikilmiş bahçesine Yürüyüp gitsem hepsi koşar ardımdan çocuklar gibi delicesine. Gel dere ak , derim gürül gürül Dağdan aşağı akar gider.Hayal kurmak istese canım Bulutlara bir bağırmak yeter. Bir uçurtma gelir uzaktan Vurulmuş, ince, tozlu. Gülüşler, haberler, hasretler Gözyaşları içinde gizli. Siz baksanız göremezsiniz Benim yurdumdur orası! Ardıç, gürgenler, tozlu yollar Tokat’la gürgenler, tozlu yollar Tokat’la Niksar arasında. |