KÜLLENEN AŞKSen, gönül bahçeme ektiğim Taze bir fidan gibiydin. Büyütüp yeşertemedik sevgimizi Soldurduk, kuruttuk acımasızca. Çekip gittin bir veda bile etmeden Ben seni değil, sen beni kaybettin Ve böyle olmasını sen istedin. Sardı karabulutlar her yanımı Bilebilsen içimdeki fırtınayı Anlasaydın, seni ne kadar sevdiğimi Gelebilseydin, gururunu bırakıp bir kenara Olurmuyduk böyle... Artık Kapandı gönül kapım açılmamacasına Görmemek için bir daha seni Dinmek bilmiyor içimde ki hasretin İstesem de elimden bir şey gelmiyor.. Hep seni düşünüyorum, uykusuz gecelerimde Üşüyorum ayazda kalmış bir kuş gibi Dipsiz kör kuyuda kaskatı kesildim Yanımda olmasan da seni sensiz yaşıyorum. Başka limanlara yol almak istiyor artık bu gemi Kırdım aynaları görmemek için seni Gömdüm anıları bir bir yüreğime Açtım ufuklara yelken, gidiyorum... Refik 28.01.2012 Ist. |