Caddeye bakan zemin kat penceremde,
Arkası karanlık sen karşımda bakışlarınla,
Sana gidip geliyordu kararsız düşüncelerim,
Ne zaman görmüş nerede tanımıştım seni.

Donmuş kalmış penceremin camını tıkladım,
Işığı yaktım orada hala dik bakışlarına,
Dışarıya sana hızlı adımlarımla gidiyordum,
Önde sen arkada ben onda ben bende o.

Dur diyemiyorum heyecanım dorukta yürüyoruz,
Sarı kız meydanına kordona kadar arkanda,
Akçay belki bana gülecekti bu kızla,
Akşamın sabahlama hayaliyle birden yitiyor.

Şaşkın kalmıştım yapayalnız insanlar arasında,
Bir biriyle arkadaş sevgili hatta kavgalılar,
Yalnız oraya buraya deli âşıklar gibi,
Telaş panik bir yukarıya aşağıya gitmiştim.

Evime pencereme koltuğuma durduğum yerde,
Dalmışım maziye ışıldayan sen yine orada,
Bana doğru bakıyor dalgın ve kararsız,
Camı tıklıyorum gel arzularıma gem vurma.

Ben Serap’ta görüyordum seni yoksun yine…

Sami Arlan..