Gözlerimden Sen Damladın!...tuhaf bir talihsizlik ve hüzün dolu bir ezgi; gözlerimden sen damladın! gömün acının gözyaşında ve en dipsiz kuyulara itin beni, nalinli sözcüklerin düştüğü, gecenin kaosunda! ... sona erdi sonsuzluk! görevim geri verildi. geriye kim kaldı? : küçük düşmüş ruhum, yeminler, dudaklarımdan tebessümü kim çaldı, neden öldüler! içimde büyüyen boşluk, tinsel çöküş ve dehşet... ve ölümden ağır bir söz () ölünmekle kalınmaz insan, ceset ötesindeyim... zavalli yüreğim; uluyor en ölü düşleri, biçak mi vurmalı, ayaklar altında mı ezmeli, nasıl bir gündü bu boğazımı kestikleri, ................................................. tarih düşmeyelim asla: bu kadar mi çabuk değişir insan; yazık! bir yüreğin derininden! ... 29,09,2007 |