DÜELLO !
parçalanmış bir aynada
nakışları esmer bir yüz yansısını görüyorum perçemleri akdenizli bakışları simli sündüs parçalanmış bir aynada. ah! benim bu deliliğim ıssız bir ada arıyor yanaşıp çıkınca, şaşkın dolaşmış çok önceleri yabanıl ayak izleri ah! yazık orda binlerce. titrek bir mum ışığında yeniden sarsak yüreğim asla anmayacak aşkı bir kez daha yapmayacak yine çarpıp kayalara su almakta, su almakta batmaktadır köhne kalyon yıldızları sönmüş gece. bir yaz günü oldu bunlar gri yağmurlar yağıyordu çekildi bütün kılıçlar ben bir yanda rakip hayat denizse köpürdüyordu ve şarkılar söylüyordu alabildiğince bir siren ölmemi istemiyordu. ne parçalanmış bir ayna ne mum ışığı kalacak birazdan gün ağaracak her gece yeni bir düello her sabah yeni bir ölüm hepsi bu şiire sığacak. |