KAÇ GECEYİ GÖMDÜM SENSİZ ÖMRÜME
Kaç geceyi gömdüm sensiz, ömrüme,
Bitmeyen yollarda yürüyen benim. Karanlık mâtemi titrek elimle, Çekip de koynuma uyuyan benim. Dayanamaz oldu kalbim bu âh’a, Uzayan geceler çıkmaz sabaha, Benim gibi mecnun var mı bir daha? Akşamı, sabaha bürüyen benim. Sînemde durmadan yanan ateş var, Hasretin uyuyan dağları sarar, Gidip de dönmeyen ah o nazlı yâr, Gölgemi ardımda sürüyen benim. Yılların saçıma mirasıdır ak, Ne olur hâlime gel gönülden bak, Kalbimi kül ettin, ruhumu da yak, Çatlayan toprakta kuruyan benim. Sen bilmezsin neden ağladığımı, Sel yataklarında çağladığımı, Kaderi, ecele bağladığımı, Gün be gün eriyip, çürüyen benim. Gölgemi ardımda sürüyen benim. |