Bu Dünyanın Safasını Sürmeden
Bu dünyanın safasını sürmeden
Ne tuttun yakamı ay ihliyarlık Evvelki devranın düşer yadıma El götür yakamdan koy ihtiyarlık Alıp verir dizlerimin yelini Eğdin kametimi büktün belimi Yakın iken ırağ ettin yolumu Günlük yolum oldu ay ihtiyarlık Dayaksız adım atabilmenem Tüy döşek üstünde yatabilmenem Altı aylık çocuğa yetebilmenem Ettin sabilere tay ihtiyarlık Sultan idim dağ başında ben ezel İndi dökülenler gönlümden gazel Beni görüp güler idi her güzel Onu da ömrüme say ihtiyarlık Sulandı gözlerim zay oldu işler Ağız papuçladı döküldü dişler Ürkmez oldu benden yerdeki kuşlar Çekerim elinden huy ihtiyarlık Sefil Şenlik böyle bir hale geldi Aşk ucundan benzi sarardı soldu Evlad ü ıyalim terkimi kıldı Ahir günüm oldu zay ihtiyarlık |