Saklarım sinde her an, ne feyz-i zaman!Susmuştur vaktini bekleyen melal her ne hikmese o an Saklanan lahzadan kelam eyler o müşfik zaman Kitabı aşikardır, kalp hicrana kanan bir figan-ı nardır İçimi titreten burukluğun hüznünden nükseder dağlayan hazan Ruhumu sızlatır hasret kaldığım umut içinde dile gelmeyen ferman Gözlerden sessizce yaş boşalır Ruhun yadından südur eden hicran çilesi anlaşılır Seven bir yürek her vakit feda olmak için canhışar için uğraşır Derdin lahzasında ki firkat an be an kalbime feyzin inşirahını hatırlatır Ecel gelmeden ruhun pervazlarında bekleyen umut niye hicran-ı aşk yaşatır Bimekan olmak aşka kanmaktır Sevdasında kurban olmayı ruhun sadrında yaşamaktır Lebbeyk diyen kalp hangi vecdin sürurunda aşkın vahyine kanmaktadır İnanmak, ruhun ve kalbin teslimiyetinde sevdayı mizan kitabında okumaktır Nasip beşer için sünnetullah Kul için ihlas ve niyetin vecdine kanıp yakarmaktır Mürşide hor bakan niçin ahmaktır Batın izan adına bu kadar muğlak ve sancı zerkeden durakmıdır İştişare neden ülfetin bağrından nazar eden inşirahtır ve adab-ı sedadır Vahdet, kul için tefrikayı reddeten bir edadır İnsanlık adına en ulvi aşk ve kalbi şiardır Akıl ve irade bu bakımdan muhatap alınan ehliyetin didarında bekleyen hesaptır Sine sessiz, ruh sanki sahipsiz Kalbi umut solmaya yüz tuttumu feyzinde ari ve şevksiz Yalnızlık iklimi ruhun mecrasında dirliğe muhtaç ve çilede niye hissiz Solmaya ducar olan yaprak ne anlatır, Mecali tükenmiş nefes el açıp neden yakarır Kalbin her sahifesine yazılan hatırat Hicran ile refakat edip, aşk-ı teffekkürü yaşatır İnsan, kul oldukça asildir, Hukukuna teslim olan nefestir mizan, vicdan için neyi hatırlatır Mustafa CİLASUN |