İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ELDE KALMAZ REŞAT ALTIN
Huseyin Dalmaz
1 beğenme · 1 yorum · 1040 okunma
ELDE KALMAZ REŞAT ALTIN
Hatırımı sayamadın,
Aşkımı da hiçe saydın. Kaf dağının başındaydın. Sen kendini ne sanmıştın? Sever iken sevemedin. Kıymetimi bilemedin. Kanat takmış uçmaktaydın. Sen kendini ne sanmıştın? Güvendiğin o dağlara, Karlar yağar gün olur da, Dedim dedim inanamadın. Sen kendini ne sanmıştın? Koşar iken gül peşinde, Bakamadın bu çiçeğe. Faydası yok yalvarmanın. Sen kendini ne sanmıştın? Beni evde kalır sandın. Buldum bile gözün aydın. Elde kalmaz reşat altın, Sen kendini ne sanırsın? Boyun bükme hiç karşımda, Şafak sökmez bundan sonra. Uyanmakta çok geç kaldın. Sen kendini ne sanmıştın. |
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ELDE KALMAZ REŞAT ALTIN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Mehmet GÜZEL
23 Ocak 2012 Pazartesi 18:47:26
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.1.2012 15:47:11
Okunma Sayısı
: 1040
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Çok güzel dizeler kutlarım sizi.
SAYGIMLA