Bak bana!Gözlerini özledim.
Nefes alamıyorum yokluğun acıtıyor kalbimi
İnsan alışamıyor sevdiğini kaybedince
Birde bana sor,sor sensizlik nasıl diye
Soğuk var dışarıda sevdiğim
Yokluğunun esintisi esiyor,buram buram sen kokuyor sokaklar
Her yol yokluğuna çıkıyor ilk göz ağrım


Hadi bak bana..
Bak ki devrimleşmiş kalbimi aşkının huzuruna çıkartayım
Sensizlik son baharda dalından düşen yaprak misali
Dönsen bana sevdiğim,her girdiğim sokakta sen çıksan

Unutamıyorum..
Bir kış akşamı hava biraz soğuk,biraz da yağmurlu
Gözlerinden damlıyor kalbimin acısından yaralanan kanlarım
İlk adımlarını atan bir bebek gibi heyecanlıyım
Sana kavuşabilmek,hayalinde yaşamaktan

Duy artık senin için atan kalbimi biraz olsun duy..
İstanbul çok büyük,insanlar acımasız
Dön.! ne olur dön artık bana
Sen varken küçük olan o İstanbul yokluğunda üstüme üstüme geliyor
Yokluğun esintisini kaybetsin
Aşkımın alevleriyle
Laf dinlemeyen bu yüreğim yüreğine sevda ilk göz ağrım...