GÖZLERİN YAKARDI BENİ
Hep gözlerin yakardı beni
Ne zaman bakmaya cesaret etsem Aklım başımdan firar ederdi. Güneşin rengiydi tenin Rüzgârın esişiydi nefesin Ben yanardım zemheri ortasında Değdiğinden ellerime senin ellerin. Sen sevdamdın kapkara Günaydınımdın Her sabah uyandığımda Bayramımdın Seninle girerken her yeni yıla. Yağmur yağardı sanki gökyüzünden Bardaklardan boşanırcasına Yosun rengi gözlerin her ağladığında. Buğday tarlaları gibiydi saçların Savrulurdu rüzgârda dört bir yana Güldüğünde biterdi kalmazdı derdim Ne zaman başını sineme koysan Ateşlerde yanardı sanki buzdan bedenim. adem aydınlı |