OLSAYDIM
İsviçre Alplerindeki
Küçük kulübede yaşayan Pembe yanaklı Çoban köpeği ve keçileriyle Dağdaki çiçekleriyle söyleşen, Kuş cıvıltılarını dinleyerek Mutlu olan o minik kız Heidi olsaydım… Samandan yatağıma Yorgun uzanıverip Tavandaki delikten Yıldızları seyreden O siyah, kısa saçlı Pembe yanaklı minik kız… Ak saçlı, aksakallı büyükbabam Adımı seslenseydi Sevgi dolu bir sesle, Mutlu uyuyup Mutlu uyansaydım, Düşlerimi süsleseydi Umutlarım… En fazla, düşüp kanardı dizlerim Gelir geçerdi acım… Zaman olurdu ilacım. Dolardı gözlerim bilmediğim özlemlerle Önümdeki ekmeğin Tadını alarak yerdim Ve şükrederek Yaradan’a Yaşar giderdim… Müşerref ÖZDAŞ |