Şen Olasın Halep Şehri
Hiç kimse yakıştırmamıştır hüznü kendine
hüzünler ki aşkın ve şiirin yıllanmış şarabıdır damıtılmış acıların imbiğinden hüzünler ki şairlerin yüreğinde uçuşan sararmış çiçek tozlarıdır biraz da şairlere özgüdür hüzün Bozkırın yalımına direnen solgun bir gül gibi yüzün Acının sabrın ve yalnızlığın sessizliği sararıyor yorgun güzünde alnının ve artık bir şey bırakamıyorsun bekleyişlerden başka kendine biraz da şairlere özgüdür bekleyiş Hiç kimse senin kadar alışkın değildir ayrılıklara ayrılıklar ki nişanlısıdır hasretin acılar ve türkülerle çeyizlenir bekleyişlerin sararan güzüne ve hasret kızıl bir güldür ayrılıkların mendiline nakışlanmış biraz da şairlere özgüdür hasret |