GÜL YÜZLÜ EFENDİM YADIMA AŞK HİCRANIN DÜŞTÜ
GÜL YÜZLÜ EFENDİM YADIMA AŞK HİCRANIN DÜŞTÜ
Gül yüzlü Efendim yadıma aşk hicranın düştü Yandı viran oldu Mısrım, elden ayaktan düştü Efkarlandı yine gönlüm kalem kağıda düştü Kelam oldu aktı kanım yine elimden bugün Hüseynin Cemali Efendim ‘ in yüzünden bakar Nasıl baksam yanmadan, Mah Cemalin yürek yakar Kanar Kanar yüreğim de kanlar içime akar Gülün dikeni değil gülüde batıyor bugün Ne et ne kemik kaldı, duygudan ibaret vücut Gönlüm coşup çağlıyor, dilde kanayan bir sükut Aşk ile yanar yüreğim yanmaz olur bir vakit Yakmayacağı vaktin hüzünü yakıyor bugün Aşkla Yanmak öyle bir haz bile bilse yanmayan Nasıl bir lezzettir Yar bu yanmak ile kanmayan Anlatamaz sıırı yanan, anlaşılmaz yanmadan Bütün ateşler Pervane gibi çekiyor bugün Söz oldum güfte oldum yürek yakan nükte oldum Saz oldum, nota oldum,göz yaşına beste oldum Gül oldum sümbül oldum aşıklara deste oldum Dost Sekrani Hazan olup aktın elimden bugün SEKRANİ |