İnsan Velhasıl
Çıngıraksız yollar ömrüm çürüttü,
Yaşam denen sahte civanı vurdum. Korku tortuları sırtımdan tuttu, Yaş döküp söz verip cayanı vurdum. Hep ölmek duygusu yok yokluk yoktur, Firengili yürek azgın kalp çoktur, Ecelin haşyeti hârdan kayıktır, Çetele tutturup sayanı vurdum. İnsanım elbet ben, insan velhasıl, Elâ gözlerim de titriyor nasıl, Kangren hayaller benle muttasıl, Hâlimi faşedip duyanı vurdum. Dertli yürekleri aydınlık almış, Kuşkusuz suç cürüm geçmişte kalmış, Kimler müstakim der kimler alçalmış, Şu alçak nefs denen çıyanı vurdum. Kendime sitemim söz hece tek tek, Varışta hilaf yok hesap tek gerçek, Şu divane gönlüm kime gidecek, Hesaba muâlif beyânı vurdum. 19.01.12 Bursa Ömer Ekinci Micingirt |
Çıngıraksız yollar ömrüm çürüttü
Yaşam denen sahte civanı vurdum
Korku tortuları sırtımdan tuttu
Atlıyı bırakıp yayanı vurdum
ÖMÜR BİR NEFES HOCAM,MÜCADELER YAŞAMAK İÇİN,İNSANI ÖLMEK DEĞİL GÖNLÜNCE HER İKİ CİHAN İÇİN YAŞAMAMAK ÜZÜYOR.TEBRİK EDİYORUM USTA KALEMİNİZE DUYGULARINIZA SAĞLIK.SELAM SAYGIMLA.