BİR DOKUZDANBEŞÇİNİN MASALI
Cadılar bana bir parça ekmek verdi
Ormanda kaybolmayayım diye ardıma serptim Hepsini de kötü kuşlar yedi Üç gün üç gece ağladım, korkumdan sustum Taş oldu çukulatadan evlerin hepsi Sonra dünyaya düştü yolum İşsiz güçsüz sabah akşam müzik dinler, içki içer, şiir yazar Evden çıkmaz bir ay, çıkarsa geri gelmez Sakalını bıyığını uzatır uzatır keser Kitaplıklarda bağırır, alanlarda susar Deli midir, yoksa Kül kedisi’nin amcasının oğlu mudur bilinmez Cadılar bana bir parça ekmek verdi Ormanda kaybolmayayım diye ardıma serptim Hepsini de kötü kuşlar yedi... Önümü ardımı bilmiyorum o günden beri Saçlarımı bir sağa tarıyorum , bir sola İki ayrı yöne uzuyor ayaklarım Tıkabasa otobüslere biniyorum, saat dokuzdanbeşe nemli bir odada kalıyorum Ekmeğimi isterim! Ekmeğimi isterim! |