IŞIĞIMEy gönlümün eşi! Öyle özledim ki seni Sevdan içimde ışık ışık Parlayan sabah güneşi Kıpırtılı yüreklerimiz Sevgi dağları büyütmüştü içimizde Kanatlı ateş olup Uçmadan birbirimize Kavuştuğumuzda Yüreğimi sana açıp Karanlığımı aydınlat derken Gökten ziyayı indir demedim Gözlerin yetmişti Geleceği g/örmeme Hasretinden yanan avuçlarım Musa’nın asasını istemedi Bir busen yetmişti İçimdeki haylaz çocuğa Nasıl utanmıştım Elimi tuttuğunda Ah aşk! Masumluğun Utanmamda saklı… Kırılası kilidin Bunun üstün nasıl ayrılık dedin Oysa bütün varlığımla yöneldim sana Biraz anlasana Bir çift kanat takıp şöyle Benden yana uçsana Bütün mesafeler kırık Nerden çıktı bu ayrılık Deli sarmaşığım Işığım 17.01.2012/Emine UYSAL |
harika bir anlatim, harika bir olusum olmus siirle
isil isil parliyor simdi icimde :) .......
kutluyorum..
sevgi sunumlarimla
.......