KURŞUN KALEM
Benlik hırkasına büründü bunlar
Namusu şerefi yutanlar oldu Ön safta yer tuttu oturdu onlar Servetine servet katanlar oldu Bencillik sevdası yaygın bu ara Bu nasıl hastalık toplumda yara Bunlar vicdanını çekmişler dara Özünü kuruşa satanlar oldu Kimi çaldı çırptı epey yol aldı Emekçi yürekler tarihte kaldı Dünün çömezleri feriştah oldu Bizi kaf dağına atanlar oldu Dolu altta kalır kar bastırınca Ruh bedenden çıkar baş astırınca Herkes mantar gibi boy gösterince Yağmur damlasıyla bitenler oldu İnsanı ezmeye akıl yormazken Yürek örseleyip hatır kırmazken Biz kurşun kalemle adam vurmazken Baş kaldırıp kafa tutanlar oldu Yavrusu güzeldir her dem kuzguna Güz gelince meşe uğrar bozguna Çınar hep uludur gelmez dizgine Ardıç dallarında ötenler oldu Güleser Yorulmaz |