Nefes bitince,nefs niye endişe içinde!Hangi sualden başlasam bir sızı var İlimsiz bir izan nasıl inşiraha kanar Akıl vuslat için ey suskunlaşan o yar Yalan ve yanlış yapan kul niye ağlar Ruhun dinmeyen sancısı hicrandır Hüzne kanmış nefes şevk-i bizardır Ecel sinemde bekleyen bir sevdadır Lahza ki niçin idrakimde sırrı ardır Ey nutku durmuş can, anı vicdansın Bela ahdinin dağarcığında ki farksın Suskun çığlıkların halinde ne ararsın Sinende, ikamet eden zanla bakarsın Aşk,ruhun firkatinde sevday-ı ardır Vuslat meşkinden dem vuran sigadır Umut ve ufuk sinenin en baki tacıdır Kalbi kuraklık ne müthiş bir beladır Hangi mahkemeye gidersen git ağla Ruhtan nükseden figanın sırrını anla Yanmak, hakkın rızasına kanmaktır Mesnetsiz, hiçbir kimseyi yargılama İzansız nazar, belayı def etmez yakar İsnad edilen hangi suç varsa hak arar Ruhun ilminden aşktır kaza ve kader İraden bizzat kitab-ı kelamını yazar Her insan beşer olarak doğan ardır İnsan olmak adına ehliyete ducardır Kul olmak hidayet cenahında farktır Azim ve niyet hakikatin şiarındandır Tefekkür-ü mevt neden sırr-ı edadır İlimsiz bir izan için hakikat cefadır Fikretmek için ilim niçin zarurattır Kulu zandan kurtaran o ihlas aşktır Mustafa CİLASUN |