ÖMRÜM
Hep gelip geçtin de sesin etmedin
Beni bilemeden sen gittin ömrüm Sen güller diktin de ben diken biçtim Beni bilemeden sen soldun ömrüm Gurbeti ben ettim kendime mesken Yollarım sel oldu yüreğim çeken Hallerim hep nice güllerim diken Beni bilemeden sen gittin ömrüm Ne yana döndüysem, dünya halinden Gönül şerbetinden nefsin şerrinden Yüreğim sendendi gitsem izinden Beni bilemeden sen gittin ömrüm Yalan dünya bana oyun oynadı Tadına kandım da yar olamadı Gelen geçenden hiç canım yanmadı Beni bilemeden sen gittin ömrüm Başımı alıp da nereye vursam Geçen şu ömrümü nasıl getirsem Ağaran saçıma yıldızlar saçsam Beni bilemeden sen gittin ömrüm Yanıyor bağrımın başı yanıyor Geçen şu ömrüme içim acıyor Soluyor gül bahçem vaktim geçiyor Beni bilemeden sen gittin ömrüm Sündüs ARSLAN AKÇA |
Harika bır siir'di okuduğum ......