O’na layık olamadım!
M.Gözükara
-M.Başpınar’a
Ben kendimi tanıyorum
Aşka düşüp, del’olmadım
Kolay demek yanıyorum
Yanmadım ki; kül olmadım

Benliğimden kaçamadım
Miski amber saçamadım
Va(a)dim vardı açamadım
Şol bülbül’e gül olmadım

Kurtlar kaptı yolluğumu
Heba ettim bolluğumu
Sorguladım kulluğumu
Yüze gelir kul olmadım

Güttüğümüz koyun mudur?
Hayat denen oyun mudur?
Dersen; gerçek boyun mudur?
Tepelendim dal olmadım

Adaleti attım rafa
Kapı açtım haksız af’a
Geçip durdum en ön safa
Mazlumlara dil olmadım

Toprak, tohum buluşmadı
Çiftçi kırk gün konuşmadı
Barışmaya yanaşmadı
Boşa böyle çal’olmadım

Ses edildi, ben duymadım
Talim de emre uymadım
Gafleti kusur saymadım
Örse kondum, nal olmadım

Gemi delik batıyorum
Ondan yana yatıyorum
Malları mı satıyorum
Boşa geçmez, pul olmadım

İç çekiyorum ara da
Gözüm yok, pulda parada
Doğru der; Gözükara’da
Aktı yaşım sel olmadım.

Mehmet Gözükara

AYNI DERTTEN MUZDARİPİM (Atışma-Gözükara’ya)5

Rüya görüp gördüğünü
Hiç Hayır/a yoran var mı?
Çözmek için zor düğümü
Kendisini yoran var mı?

Sen kendini tanıyorsun
Hak yoluna yanıyorsun,
Dost yarası onuyorsun
Senin halin soran var mı?

İbret ile bak aklara
Sakın düşme bataklara
Akşam olup yataklara
Besmeleyle giren var mı?

Kanaat yok dolmaz fıçın
Aç gözlülük neden niçin
Heba olan zaman için
Sinesine vuran var mı?

Akıbeti belli kulun
Daim açık olsun yolun
Kazanılan haram malın
Hiç hayrını gören var mı?

Palavranın çarşısında
Nutuk atar küsüsünde
Haksızlığın karşısında
Çelik gibi duran var mı?

Mahir der ki! dertler aynı
Elem duyan fertler aynı
Az bulunan mertler aynı
Fazlasını gören var mı?

Mahir Başpınar