UYANIK KIZ !
Bir dalda ki bir gül idin
Koparamaz kimse dedin Şimdi neden kaldı adın Kim kandırdı uyanık kız. Aklın bir karış havada Beklemezsin hiç sırada Geçinirsin hep arada Kim kandırdı uyanık kız. Sevgi ölmüş sahte idi Duyulmalı her gün adı Bulamazsın ağız tadı Kim kandırdı uyanık kız. Her gün başka biri ile Durmuyorsun yersin sille Sağır sultan gelir dile Kim kandırdı uyanık kız. Özün nedir bilir misin? Gerçekleri görür müsün? Nasihatler alır mısın ? Kim kandırdı uyanık kız! Ferhan DEMİRAL 12.01.2012 BURSA |
« Şairin önceki şiiri
UYANIK KIZ !
Bir dalda ki bir gül idin
Koparamaz kimse dedin
Şimdi neden kaldı adın
Kim kandırdı uyanık kız.
Aklın bir karış havada
Beklemezsin hiç sırada
Geçinirsin hep arada
Kim kandırdı uyanık kız.
Sevgi ölmüş sahte idi
Duyulmalı her gün adı
Bulamazsın ağız tadı
Kim kandırdı uyanık kız.
Her gün başka biri ile
Durmuyorsun yersin sille
Sağır sultan gelir dile
Kim kandırdı uyanık kız.
Özün nedir bilir misin?
Gerçekleri görür müsün?
Nasihatler alır mısın ?
Kim kandırdı uyanık kız!
Ferhan DEMİRAL
12.01.2012 BURSA
Daldan dala konarken başlarına ne geleceğinden de haberleri yok, bir hata yapıyorlar sonrada ömür boyu çekiyorlar, nasihatli dizelerin anlamlı ve güzeldi, şiirini kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.