Yığıldım…Seyreyle gönlümü viran eyledin İzini sürdüğüm yere yığıldım Susadım aşkına , serap eyledin Sineme vurduğun yere yığıldım Bazen gecem oldun bazen gündüzüm Seninle şenlendi baharım güzüm Ezelde yazılmış alnıma yazım Beni ilk bulduğun yere yığıldım. Tanrı dağı kadar yüreği verdim Ot bitmeyen yerden sana gül derdim Sevda şehri kurdum başına ser dim Tahtını kurduğun yere yığıldım Sokaklar yatağım gökyüzü yorgan Yanıyorum yine ah içim sorsan Yürürken vuslata üstümde dursan Halimi sorduğun yere yığıldım. Bazen çağlayanım nehir gözlümsün Yüce Hakk katında bilki sözlümsün Açmayan goca gül bazen nazlımsın Sevdamı kardığın yere yığıldım. Sazlarda söyledim , andım adını Semada melekler yapsın yadını Billahi sevmedim böyle kadını Sıkıca sardığın yere yığıldım El ele denir ya, olsun isterim Şahlansın savrulsun sana hislerim Ben böyle sevdayı böyle beslerim Kalbimi yardığın yere yığıldım. Sonunda vuslatım bir karış toprak Sevenin öldüyse sadece dön bak Üstüme Fatiha bir de gül bırak Gönlünü verdiğin yere yığıldım. Naim’im velhasıl sözün sonunda Olmayı isterdin belki yanında Bırak orda kalsın zaten kanında Gül iken derdiğin yere yığıldım… Bedrettin Naim ARSLAN 11/01/2012 - 02.00 |
Sevenin öldüyse sadece dön bak
Üstüme Fatiha bir de gül bırak
Gönlünü verdiğin yere yığıldım.
................................
Kalbi olmuş şiirin şu güzl dörtlük..
Tebrikler..saygılar..