Ağlamak
Zaten
Ne zaman Kopsam, kendimden. Bir hayal Sigaramın dumanı Haykırışlar getir Gökyüzünden Nikotin daralmasında Göğsüm Saplanmış Anılarıma hançerler. Bırak yada Git Benim olduğum şehirden Yinede gök kadar yakınım sana Yakamozunda ayın Karanlığında her göz kapatışının Soluduğumuz hava bile aynı değimli İçtiğimiz su kanasıya Yada Islığımızda ki her nota Basılma dımı defalarca damarlarımıza Zaten Ne zaman Kopsam, kendimden Bir karmaşa Bir alınganlık üzerimde Biliyorum Ağlamaktan kaçmak istediğim Ama ihtiyacım Kanasıya ağlamak Sağlam bir omuzda Sır tutmak her şeyi Susmak sen konuşmadıkça… |