KALDI
Düşündükçe yandım geçen yıllara.
Renkler soluverdi bir siyah kaldı. Umut ile baktım tozlu yollara. Gelen olmayınca dilde ah kaldı. Gündelik işlerin telaşesinden. Bedenimde yalnız sol cenah kaldı. Dünyanın her türlü pis laşesinden. Beni kurtaracak bir ilah kaldı. Fikir günden güne başıma bela, Sevgi yüreğimde son silah kaldı. Düşünce batağı çölsüz kerbela. Sessiz mahalleye kaç fersah kaldı. Sırdaşım dediğim gönül verdiğim. Bırakıp gittiler sözde vah kaldı. Acıya, kedere göğüs gerdiğim, Fikirsiz fikirde çok günah kaldı. 08/06/2010 Yaşar TAŞKESEN |
selamlar