derman yok
hüzün çökmüş gözlerime
bu derde artık derman yok yıllarca feryat etsemde çare olacak ferman yok bir ömür hasretim bir yudum mutluluga adım adım yaklaşıyorum karanlık bir sonsuzluga veda saati geldide çattı el vedalarım hüzün dolu içim de bir boşluk var yangın dan çıkmış evler gibi dönüşü olmayan yoldayım yanıp tutuşmuş her yanım ruhum dişlerimin arasında ah ettigimde düşüp ölecegim |