Mesafelerin PrangalarıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ben Ankara’da yaşıyorum ailem ise Tekirda’da. Bir gün hiç sebep yokken korkunç baş ağrıları çekip ağlayarak uyudum ve gece saat 01:00 de annem aradı, babamın o gün içerisinde kalp krizi geçirdiğini, yoğun bakımda olduğunu söyledi. Otogara gitmek için ilk araba saat 06:00 daydı, sabah olmasını beklerken ilk paragrafı yazdım. Tekirdağ’a giden ilk otobüs saat 09,30da olup akşam saat 07,30da Tekirdağ’a ulaşabildim. İkinci paragrafı da otobüste yol bitsin artık diye dua ederken yazdım. Çok şükür ki babam şu anda iyi. Allah kimseye böyle bir şiir yazdırmasın..
Sabah şafağın en uzak zamanı
Güneş ne kadar nazlı bugün Yollar kilitlemiş kapılarını Bu şehir artık bana sürgün Bekleyenle beklenen arasında Yollar uzadıkça uzar Kanatlanıp uçsam da Kalpler hep daha hızlı atar |