BUĞULU GÖZLERİM
yıllar geçti hala unutamadım seni
gülyüzünü kokunu ve özledim sesini hatırladıkça seninle yaşadığımız günleri damla damla yaşlar süzülüyor buğulu gözlerimden camda oturmuş gözlüyorum yollarını içimde demliyorum yılların acılarını çekerken hergün hasret sancılarını damla damla yaşlar süzülüyor buğulu gözlerimden yorgun düştü hayata gözlerim ben en çok seninle yaşamayı özledim dinmek bilmiyor içimdeki özlemlerim damla damla yaşlar süzülüyor buğulu gözlerimden anladımki yoksun göçmüşsün dünyadan ne zevk alırımki sensiz bu yaşamdan ayrı kaldım anadan,babadan şimdide yardan geçiyorum artık bu candan ve artık kapatıyorum hayata buğulu bakan gözlerimi gömüyorum bedenimle beraber sevmeleri hayata miras bırakıcağım tek şey kalıyor oda buğulu gözlerimden düşen gözyaşı tanecikleri şiir kalp sesi BU ŞİİRİ SESLENDİREN HAYRUNİSA ABLAMA SONSUZ TEŞEKKÜRLERİMİ SUNUYORUM İYİKİ VARSIN |
buğulu bakan gözlerimi
gömüyorum bedenimle beraber sevmeleri
hayata miras bırakıcağım tek şey kalıyor
oda buğulu gözlerimden düşen
gözyaşı tanecikleri yazdıgım bır şiiri anımsatıyor bana... tebrıkler güzeldi