Akıl karı değil..!
Nereye ve her neye baksam bugün
paslı hançerlere saplanır gözüm buğulu pencereler ardından.. mevsimdendir.. geçer.. derim kulak asmaz/ aklım sözüme etmez meyil oysa imanım gibi bilirim akıllılık akıl karı bir iş değil hele bu mevsime aldanacaksam.. ki ayaklar altındadır namusu eylülde ağaçların.. öyle üryan..! ve gargışlanmış .............. yasını dağlar tutar sus pus olur nefesine konan titreme her bilen bildiğini okur/ sonra baş harflerini kazırlar adlarının kumrusuz.. memesi kesik her ağaç gövdesine mustarip bakışlarından yüksünen sevdalılar şebneminden utanır gece ki bilir.. kırklanmış orospu gülüşüdür sonbahar..! |