UYKU
Nasıl da kaplıyorsun bedenimi, zihnimi
Yumuşacık ve bembeyaz bir bulut gibi Kefen kadar beyaz Ölüme benziyorsun. Her gün provası yapılır mı ölümün? Yapılır, sen bilmezsin. Senin kadar sevimli mi ki ölüm Her gece yatağa uzanan bedenim Ruhumu terkeder sen farketmezsin Şafağın kızıllığında can çekişirken sen Onlar tekrar buluşur iki sevgili gibi Ağlarken yanlızlığına, Gün başlar tüm coşkusuyla. Koşturup dururken çılgınca Hiç gelmeyeceksin sanırım Saatler daha gece yarısını bile vurmadan Bakarım ki yine kapıdasın Ey uyku söyle bana, sen hiç uyumaz mısın? |