BEN BENSİZ
Yırtık bir palto,
bir şapka... Ellerim cebimde... Dudağımda Aralık’ın buğusu... Sessiz... Her şey çok sessiz... Boşluğun loşluğu... Gözlerim bir noktayı tekmeliyor... Ayaklarım kıpırdamadan buz kesmiş... Ve ağır darbeler ruhumda... Yine de hiçbir şey olmamış gibi, yeni doğmuş gibi sakinim... Düşünceler; gelişigüzel, duraksız varacağı yere varıyor... Umrumda değil olan biten... Ne aşk,ne kokuşmuş hayallerim, ne de sensizlik... Tek bildiğim şey: Bu dünya densiz... Gemiler dümensiz... Yaşamam nedensiz... Ben bensiz... RAMİZ AKKAYA |