Sessiz çığlıklar
Ufkun ardından
Sessiz çığlıklar Up uzun yollar katlettim sessiz yollar kimsesiz kentler ve ardın dan yalnızlığa burunmuş kalp ne acıdır ki o soğuk titreyen bedenim yalnızlığa mahkum dun geçmişte kaldı geçmişin artığı ile tıka basayım zaman akıp gidiyor su misali gönlüm yorgun aşk’lara dilim sessiz Yüreğim ağlamaklı gecelerimin çığlında bile sen aklim gönlüme dargın gönlüm hayata küsmüş ve sensiz hiç gülmüyor yar gelde bitsin bu hasret |