AKLIMI BAŞIMDAN ALAN SEVDİĞİM
Bu gönülde yari candan sevince
Aklımı başımdan alan sevdiğim. Seven sevdiğine yanıp ölünce Aklımı başımdan alan sevdiğim. Yakıp bu sinemi açtın yareler Gönülsüz yarimden olmaz vefalar Hasretiyle yanıp çektim cefalar Aklımı başımdan alan sevdiğim. Gurbet elleri mekan olunca Yaralı sineme hasret dolunca Şenlenir yüreğim yari bulunca Aklımı baımdan alan sevdiğim. Kerem gibi aşkın, narına yandım Gönül verdim vefalıdır yar sandım Vefasızmış yarim yanıp aldandım Aklımı başımdan alan sevdiğim. Beklerim o yarin gelmez selamı Düştüm gurbetlere çektim çilemi Güzellerde vefa acep böyle mi? Aklımı başımdan alan sevdiğim. Ziyan oldu ömrüm, yanıp kül oldu Bağlarımın gonca gülleri soldu Gülümüze hasret bülbülüm öldü Aklımı başımdan alan sevdiğim. BAKARİ’ de yanıp dertli ağlarsa Vefasız yarine gönül bağlarsa Gözyaşları ırmak olup çağlarsa Aklımı başımdan alan sevdiğim. Yılmaz Bakar-29.12.2011-Almanya |
Vefasız yarine gönül bağlarsa
Gözyaşları ırmak olup çağlarsa
Aklımı başımdan alan sevdiğim.
Değerli kaleminizden harika bir eser okudum üstadım
her dizesi birbirinde alımlı anlamlı ve güzel kutlarım
yüreğinize sağlık en içten saygılarımla..