Bir yırtık pabuçla eski elbise,
Giyerek gelsen de yetersin bana.
İçimden sevdayı haykıran sese,
Uyarak gelsen de yetersin bana.

İstemem yanında getirme bir şey,
İki gözün var ya, dünyada her şey.
Sevgi mirasını gönlüme pey pey,
Sayarak gelsen de yetersin bana.

Yağmura bürüyüp son baharımı,
Seninle göreyim aşk seherimi.
Gülen bakışınla sarhoş serimi,
Ayarak gelsen de yetersin bana.

Sevgimizi kurtar, hasret yasından,
Gözlerini içir, gönül tasından.
Maziyi ömrünün yumurtasından,
Soyarak gelsen de yetersin bana.

Hüzün tarihini geride bırak.
Vuslat sevinciyle titresin yürek.
İpek saçlarına kırılmış tarak,
Koyarak gelsen de yetersin bana.

Senden uzaklarda, umudum düşte.
Hüznüm dudağında açan gülüşte.
Yaralı kuş gibi ’’Seninim işte’’,
Diyerek gelsen de yetersin bana.


Mehmet Nacar