TİRYAKİN OLDUM
TİRYAKİN OLDUM
İçkiyi sevmiyorum İçmesi haram olduğundan Müptelası da olmadım hiçbir zaman Hatta nefret bile ederim kokusundan Bu yüzden o konumuzun dışında. Fakat güzel bir sigara içicisiydim Kelimenin tam anlamıyla Tiryakisiydim. Kırk yıllık ömrümün Yirmi dört yılını beraber yaşadık. Öyle bir beraberlik ki Akşama kadar kalbimin üstünde Yatarken de baş ucumda dururdu. Şayet gece aklıma düşersen Uykumu kaçırırsa sensizlik Bana teselli olurdu. Yıllarca sigara dumanıyla Seni içime çekmişim Üflediğim dumanıyla da Resmini yaptım havada Aklıma ne zaman düşsen Olan sigaraya oluyor Onunla beraber yanıyor Onunla beraber bitiyordum. Sigaradan da kıskandım seni Sen kalbimin içindeyken O ağırlık yapıyordu üstünde Çıkarıp attım onu Gömleğimin cebinden. Ne beni tüketecekti artık Ne de umutlarımı Bir gün geleceksin düşüncesiyle Yaşayacağım yarınlarımı Öksürükle uyandıramayacak beni Hasretinle başımı yastığa koyduğumda Daha uzun göreceğim rüyalarımı Artık senin tiryakin olacağım Sadece kalbimi değil Bütün azalarımı Seninle donatacağım. Gülleri çöpe atıp Sana sevdamı sunacağım. Şu fani dünyada kalan ömrümü Seni mutlu etmek için harcayacağım. Seni içeceğim şu alemde Seni üfleyeceğim Aldığım her nefeste Seni soluyacağım. Osman Erdoğmuş Aşk İklimi Kitabından alınmıştır |
Tiryakilik zordur; şiir de bir tiryakilik ellerine sağlık.