KARANLIĞI SENDE SEVDİM
Ben karanlığı sende sevdim.Hüzün vurmuş yalnızlığımda,senin hayalindi karşımda olan o,en büyük bilmeceyi çözemeden,girdabında kaybolmuşken karanlığın,bir çift gözdü ışığım olan.En girift çıkmazında yalnızlığımla boğuşurken,en koyu karanlıklara daldım mavi ummanlara dalar gibi.Ben karanlığı sende sevdim.Tüm görünen kötülükleri örten karanlığı,gecenin gizemine gizemler katan karanlığı,oysa sen gündüzün karmaşalığına alışmışken ben ayışığını bekledim hep.Seninle beraber bir med-cezir akşamlarını yaşamayı,denizdeki yakamozu seyretmeyi düşledim.Bir,de dünyanın tüm sahteliklerinden arınarak,gecenin bır yarısı dehlizlere dalıp gitmeyi bir daha hiç geri dönmemecesine. 13.01.2007
|