YOKsun YOKUM
İkansızlığı öğrendim çaresizce
Ve ağlayarak sessizce. Sensizliği kendime yakıştıramadım bir türlü İsmini sessizliğe.. Ama başka çarem yoktu sensiz kalmaktan Adını sessizce mırıldanmaktan... Sildim kalbimden seninle ilgili herşeyi; Gözlerimden okunmasın diye Sonra rüyalarımın tam ortasına yazdım sildiklerimi; Hiç kaybetmeyim diye bendeki seni... Hani demişler ya; ’ne seninle nede sensiz’ Tam öyleyim işte bende... Ne görmem mümkünken açabiliyorum gözlerimi, Nede duyurmam mümkünken söyleyebiliyorum içimdekileri... Ve sensiz de olamıyorum; Gülüşünü seyrederken hayallerimde, Dalıyorum senli düşlere Ve uyanıyorun senden kalma hissiz bir tebessümle. sonu yok bu dünyanın sen yoksun biliyorum sanki hapdsolundum içinden çıkıp gidemiyorum m.m. |