BENİM YERİME AĞLIYORDU...Ne zaman seni düşünsem, gitmekle-kalmak, aşkla-hüzün arası bir şeyler oluyordu, ismini, sadece ismini söyledim, baktım, çıkarmış alaca karanlığını gece maviyle sevişiyordu… Ne zaman seni düşünsem, varla-yok, gerçekle-düş arası, bir şeyler oluyordu, ismini, sadece ismini söyledim, baktım, İstanbul oturmuş benim yerime ağlıyordu… Mehmet COŞKUN |
"İstanbul
büyük yürekli Şehir.."
Güzeldi
Saygılar