içimdeki hüzün
hayat çiziklerini atmış yüzüme
içimdeki hüzünler hiç dinmiyor aglasam isyan etsem fayda etmezki içimi acıtır yinede geçen yıllarım gecem gündüzümün hiç farkıyok her anım aydınlık olsa ne fayda içimde yılların yorgunlugu var düşe kalka yaşamaya çalışsamda kime uzatsam dostum diye elimi herbiri ayrı yara ayrı dert açar niye oysa nasıl muhtacım sevilmeye yarama melhem olacakbir sevgiliye varmıdır bilmem derdimi paylaşacak agladıgımda başımı gögsüne yaslayacak elleri ellerimde benimle yaşlanacak bir sevgili varmı bekliyorum |