Hangi ucuna değsem kirletiyor elimi,
Şu başıma beladır uçları oklu değnek.
Nedense çaldırmıyor mızrabımı, telimi,
Geçmişten geleceğe ucuca ekli değnek.

Bir sevdaya soyunsam başıma iner durur,
“Yandım Anam” dedikçe güler, iştaha kalkar.
En zorlu yokuşlarda üstüme biner durur,
Yenildiğim harplerde yükselir şaha kalkar.

İki uç ki sormayın kemçirir sağa sola,
Her kime el uzatsam kaçarlar fersah fersah.
Ne gece ne de gündüz gidilmez onla yola,
Bu değnek elimdeyken benim her günüm berzah.

Düşsem bir bataklığa, uzatsalar ucunu,
Bulaştırır elime ucundaki okunu.
Saklar saman altında göstermez hiç suçunu,
Bir sihirli vuruşla uzak eder yakını.

Kırdığı yumurtalar kırkın çok üzerinde,
Tutulacak yanı yok istemem bu değneği.
Gözüm ne yakutunda, ne de sarı zerinde,
Bu değnek sizin olsun verin boz engereği.


21.12.2011 Kütahya