ERZİNCAN DEPREMİ
Bir kara haberki zor konur adı
Duyanın kırılır kolu kanadı Felek ikide bir atar tokadı Yazım der sineye çeker Erzincan Yazım der göz yaşı döker Erzincan Erzincan’da dağlar gökle öpüşür Yiğitleri ecel ile kapışır Çok katlı binalar yere yapışır Çöküntüde kalan candır Erzincan Toprağın emdiği kandır Erzincan Çok konuğun oldum içinden geçtim Ekmeğinden yedim, suyundan içtim Gönlüme ben seni bir mesken seçtim Şimdi o meskenin mezar Erzincan Dilim konuşmaktan bizar Erzincan Karakoç bu kırım bir gün yıkılır mı Hasletde vuslatda kurşun erir mi Sormayın rengini mor mu sarımı Al yeşilken şimdi kara Erzincan Almış yüreğinden yara Erzincan |