Geç Doğan Güneşe Değil Kaderime Kırgınım...
uzaktan sevmenin acısını hissettim yüreğimde
bu gecede ağladı sensiz benimle gökyüzü sitem dahi etmedim bakıp durdum puslu camların ardında. bulutlara sordum seni inkar etti benden seni bu yüzden kırgınım gökteki bulutlara. arar bulurum seni inandığım karanlık gecelerin arasında tek dostum belkide yıldızlardı o da kaybuldu yokluğunda bilmiyordum sonu ayrılıkmıydı yoksa neydi öylece susup kaldım içime kor ateş düştü. yürüdüğüm yollar hep diken dağlara çığ değil sanki hüzün düşmüş haykırdım sesimi gökte parlayan yıldızlara uykusuz gecemin sonuydu sanki. aynalarda hep sen vardın mahsumdu gözlerim sen içimde iken hüzün düşer düşlerime susuz kalan ağaçlar yeşerirmi su içmeyince sevda iyi olmaz seni görmeyince geç doğan güneşe değil kaderime kırgınım... Hüseyin YANMAZ 22/12/2011 |