YOZGATIMI ÖZLEDiM
ucaga binsemde ankaraya varsam
havaalaninda anama babama kavussam boyunlarina sarila sarila yozgata dogru yollara koyulsam yozgat yazan yaziyi görünce pencereyi acip, ben geldim eyyyyy güzel yozgat diye avaz avaz bagirsam sivas caddesinden evimize dogru yol alsam evimizin kapisinda bacima gardasima güle oynaya kavussam boyunlarina sarilip sarmasiklar gibi hic ayrilmasam ah keske hemen simdi bende yozgatima kavussam hayallarimi süsler yozgatimin caddeleri sokaklari saatkulesi,cumhuriyet meydani gurbetbacinizin dayanmaya kalmadi dermani buram buram burnumda tütüyor yozgatimin her yani unuttum lise caddesinde hangi dükkanlar vardi en son kacar gibi terkedisim yozgati sonbahardi özledim özledim ben kardan adam yapdigim lapa lapa yagan beyaz karlari burnumun diregi sizlar acaba beni kimler andi memleket hasretiyle bagrim alev alev daglandi acimasiz kader beni gurbete görünmez iplikle esir gibi bagladi acidi gözlerim bana,yanaklarimdan asagi siyim siyim agladi gitmeye yüzüm yok,yozgata beni baglayanlar adimi üc senedir anmadi ailem yuvam diyecegim bir gecekondum bile kalmadi sigmadi bu gece yüregim kafesine sigmadi ne hayallerimde,nede hatiralarimda yozgatda yasadigim güzel günler kalmadi acimasiz sevdiklerim unuttu beni,bir kez olsun öldünmü? kaldinmi? diye aramadi kalmadi icimde hic bir heves,yozgata kavusmama artik imkan kalmadi |