KEŞKELERİ BIRAK OTOBÜSÜ
Valizime koydum bir beni birde keşkelerimi
Cebimde mavi yeşil hayellerim Arkama bakmadan kaçmaktayım şimdi Terminaldeyim nereye gideceğimi bilmez halde Herkez bana bakıyor yabancı ve tanıdık gibi gözleri Ben biniyorum keşkelerini bırak otobüsüne Otobüs hareket ediyor yol alıyor ağır ağır Camdan bakıyorum arkamda bıraktığım keşke şehrime İnsanlar yorgun olmuş hem kör hem de sağır Kurtulmam gerekiyordu pişmanlıklarımdan Olmaz demeyin yaşlandık geçti zaman Gidiyorum artık hayellerimin peşine Kimseyi istemedim yanımda geçmişimden Bir ben bir yüreğim bir de keşkelrim Açtım penceremi çıkardım valizden savurdum Dostum rüzgar kattı beni önene Pişmanlıklarımı götürdü bilenmezliğe Bir dere kenarından geçiyordu otobüs Köpük köpük çağlamış yüreğim gibi öfkeli Yarışma benimle öfkede ben seni geçerim dere Ona verdim umutsuzluklarımı Ulaşınca denize boğulsun diye Birde kafamı bıraksaydım geride Geçmişimle birlikte Umutsuzluk pişmanlık nereye gitsem peşimde Keşkeler yok artık dönmemeliyim geriye Ben ve hayellerim gitmeliyim huzur ülkesine ERAY ÖZGÖR SARIKAYA 21.12.2011 |
Geçmişimle birlikte
Umutsuzluk pişmanlık nereye gitsem peşimde
Keşkeler yok artık dönmemeliyim geriye
Ben ve hayellerim gitmeliyim huzur ülkesine
AMİN BE DOST GÜZEL BİR DUYGU SELİYDİ KUTLAR SEVGİLER SUNARIM...