KÜÇÜK ÇOBAN
Ben bir küçük çoban idim,
Üstümde urbam,sırtımda torbam! elimde sopam! Koyunları yamaca vurmuştum! Sonrada bir türkü tuturmuştum! Güzelmi güzel,yanıkmı yanık. Dağlar yankılanıyordu sesimden. Sesimin aksi geri dönüyordu kendime, Öyle güzel ,öyle hoş oluyorduki, Adeta kendimden geçiyordum! Kavalımın sesiyle.. Baharım var yazım var. Koyunum var kuzum var. Şu dağların içinde , Dertli çalan sazım var. Günün sıcağı arttı. Koyun gölgeye yattı. Ben bir küçük çobanım, Gözümü uyku bastı. Uyumayan biri var. Oda fırsat’ı kollar. Fırsat bulan koca kurt. Sürüden kuzu çalar. Ben bir küçük çobanım. Kuzu sesine uyandım. Artık çok geç anladım. Ağladım Anam,ağladım. İstanbul,13.10.2011 BU SABAH KAR TANELERİ )ADLI ŞİİR KİTABINDAN |
Koyunu bir güzel yemişler.
Koyun olmasaydı yemezdik
Suçlu biziz mi demişler.
Allah kuzu görünen kurt'dan Korusun bizleri...Kutluyorum üstadım...