,,,,
gittiğinde
hayat biraz daha eskimiş ve biraz daha eksilmişti gözlerimde... sonlanıverdi sessizce gülücükler birer birer söndü şehrin ışıkları siyah bir karanlıktım gecenin bir yerinde ışıklar söndükçe çoğaldın önce yokluğun depreşti kör/eldim bittim tükendim ne yana dönsem sana çarptı gözlerim... şimdi yağmur taneleri vurur cama ıslanmak ister yüreğim ve o günden beri saklı durur inan hani üzerimden içip bıraktığın su gibi bardağımın kenarında kuruyan dudak izlerin.... İhsan ÇAYBAŞI |