KAPANIR MI SANMIŞTIN ?Kapanır mı sanmıştın, kalpte açtığın yara? Adını andıkça dil, ben hâlâ titriyorum. Güneşin saçlarına sevda ektiği yerde, Nice seneler geçti, ben hâlâ bekliyorum. Bilirim sen de mahzun, kafeste kuş gibisin, Yarım kalmış bir aşkın, kanayan ellerisin. Şimdi senden çok uzak, şu yorgun akşamlarda, Kucağıma attığın külleri taşıyorum. Yüreğimde tutuşan ateşten halkaların, Her anını gönlümde duyarak yaşıyorum. Taze bahara hasret, elemli kış gibisin, Sönen ümitlerimin, kuruyan güllerisin. |
En iyisi zamana bırakmak.
Belki en iyi ilaçtır.
Gönlünüze sağlık.
Selamlarımla.