SEVGİLİNİN MENDİLİ
İşlemeli mendilin, halâ durur cebimde.
Gözüm gibi korurdum, kirlenecektir diye. Kınalı ellerinin, kokusu var deyip de, Koklar idim ben onu, sen aklıma gelince. Gözyaşlarımı ona, kıyıp da silemezdim. O bir mendil değildi, sendin sevdiğim sendin. Bu gün geldi haberin, sen olmuşsun ellerin. Haberini almadan, kapansaydı gözlerim. Bilirim suç yok sende, kıydılar sevgimize. Cennet yüzü görmesin, kim sebep oldu ise. Yesem mavzer kurşunu, bu kadar da koymazdı. Elbet bir gün gelir de, kapanırdı yarası. Bu gurbette ölürsem, yazdım koydum cebime, O mendili örtsünler, gözlerimin üstüne. Gitsin artık benimle, kefenimin içinde. Bu aşktan mendil düştü, benim de nasibime. • Şiirinizi Düzenlemek İçin Tıklayın. |