EY CELLAT! ÖLDÜRECEKSEN BU GECE ÖLDÜR GÜNEŞİ
Tutuklanmış şiirlerin güncesini tutuyorum
İlk düşenden Ve ilk sevdadan beri. Baskın yemiş şair Baskın yemiş bir eylül sabahı Bilekte kelepçe Bilekte yara izi Düşte ağır Ağır basar gece darağacına Ey cellat Öldüreceksen bu gece öldür şiiri Sabaha kalmasın, Sabaha güneş doğar Gözünü alamazsın. Hangi yüzyılın harap sığınağındayız ki Şairin işçi yüreği İşçinin amele elleri Duvarlara kelimeler kazıyor Tırnak tırnak Kan kan Çatlak çatlak Ey cellat Öldüreceksen bu gece öldür şiiri Birazdan Duvarlar Üzerine Yıkılacak. Ve kahpe eylül sabahı, Dökülen Rüzgara savrulan Sonbahar yaprağı gibi Şairin şiirindeki kelimeler Sararmış Toprak Toprağa karışmış dizeye Tohum Tohum olacak O çatlaktan sızan güneş, Ey cellat Öldüreceksen Bu gece öldür güneşi Sabaha her tohum O güneşle doğacak… |